سروش صحت: دوست دارم فیلم‌هایم برای تماشای خانواده‌ها مناسب باشد
تاریخ انتشار: ۱۵ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۶۷۳۱۰۹
در آخرین نشست سومین روز از جشنواره فیلم فجر اهالی رسانه میزبان عوامل فیلم سینمایی «صبحانه با زرافه‌ها» شدند.
به گزارش خبرگزاری ایمنا و به نقل از ستاد خبری چهل و دومین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر، نشست خبری فیلم سینمایی «صبحانه با زرافه‌ها» در سانس چهارم روز شنبه چهاردهم بهمن در خانه رسانه برگزار شد؛ در این نشست خبری، سروش صحت (کارگردان)، سیدمصطفی احمدی (تهیه‌کننده)، خشایار موحدیان (تدوینگر)، آرمان فیاض (مدیر فیلمبردادی)، مهیار علیزاده (آهنگساز)، امیرحسین حداد (طراح صحنه) و امین صفایی (نویسنده) حضور داشتند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در ابتدای این برنامه، سروش صحت کارگردان این فیلم سینمایی اظهار کرد: من و ایمان صفایی سال‌های سال است با هم کار می‌کنیم و تمام کارهایی که تاکنون انجام داده‌ایم، مبتنی بر علایق و سلایق ماست، یعنی هر چیزی که دوست داریم و به آن معتقد هستیم را برای نوشتن انتخاب می‌کنیم و در این خلال، کلی دوست پیدا می‌کنیم و عوامل هر فیلم‌مان تشکیل می‌شود.
وی افزود: من خوشحال و خوشبخت هستم که این عوامل و بازیگران درجه یک در این فیلم حضور دارند.
صحت در ادامه گفت: جهان مدرن به اندازه کافی عجیب و غریب است و علیه خودش هجویه‌ای هم هست. چیزی که من و ایمان می‌نویسیم، صرفاً جهان‌بینی ماست و ممکن است هجویه باشد یا نباشد، جز این هر چه بگویم دروغ گفته‌ام.
این کارگردان درباره اقتباس از ادبیات در فیلم توضیح داد: من و ایمان دلمان می‌خواهد بتوانیم از بزرگان ادبیات جهان و ایران چه کلاسیک و چه مدرن اقتباس کنیم و چندباری هم تلاش کردیم اما اتفاق نیفتاده است؛ آرزوی ماست که بتوانیم روزی از این گنجینه ادبیات استفاده کنیم.
وی ادامه داد: ما سه داستان در ذهنمان داشتیم. یکی از آنها قصه رفاقت چند آقا و دیگری رفاقت چند خانم بود. داستان سوم هم روایت دوستی چند خانم و آقا بود. نمی‌دانم بشود که دومی و سومی را ساخت یا خیر؛ اما امیدوارم شرایط مهیا شود. تم داستان «صبحانه با زرافه‌ها» بخشش و ماجرای رفاقت چند آقا بود که در یک عروسی کلید می‌خورد.
در ادامه صحت با اشاره به تاثیرپذیری از تجربیات زندگی روی خلق اثر بیان کرد: هر فیلم یا کتابی که ما می‌بینیم یا می‌خوانیم، حتی لحظاتی که در زندگی تجربه می‌کنیم؛ خواه یا ناخواه در ذهنمان تأثیر می‌گذارد.
وی ادامه داد: باید بگویم در تولید این فیلم، از طراح صحنه گرفته تا فیلمبردار و تدوینگر، همه و همه هنرشان را خرج کردند.
صحت در پاسخ به نظر یکی از خبرنگاران که گفته بود پایان فیلم خیلی «دارک» بود، گفت: از نظر من، پایان فیلم با بخشش همراه بود. پایان فیلم یعنی ۱۰ دقیقه آخر برای ما بسیار مهم بود؛ زیرا حرف‌مان در این دقایق بیان می‌شد.
وی با اشاره به استعاره‌ای از محتوای فیلم افزود: بهشت زرافه‌ها جایی است که لانگ‌شات و روح داشته باشد.
این کارگردان در توضیح محتوای فیلم بیان داشت: اصولاً دوست دارم اگر کاری می‌سازم، برای تماشای خانواده‌ها مناسب باشد.
صحت در ادامه تاکید کرد: فامیلی من و خشایار موحدیان با هم فرق دارد؛ اما با همدیگر برادر هستیم. تمامی عوامل فیلم، خانواده هستیم و در طی این مسیر، تنها یک چیز است که ادامه پیدا می‌کند و آن هم اهمیت دوستی و توجه به زندگی است.
وی عنوان کرد: ابتدای این فیلم شبیه به فیلم «هنگ‌اور» است؛ اما راستش را بخواهید زمانی که فیلمنامه را می‌نوشتیم اصلاً به یاد آن فیلم نبودیم و بعداً متوجه آن شدیم. شباهت به آن فیلم وجود دارد؛ اما نیت ما شبیه‌سازی از «هنگ‌اور» نبوده است.
این کارگردان اظهار داشت: این فیلم برآمده از اعتقادات من است چرا که به نظرم، «صبحانه با زرافه‌ها» در ترویج دوستی است، اگر ما در فیلم درباره مواد مخدر صحبت کرده‌ایم، به معنای ترویج آن نیست؛ بلکه می‌خواستیم نشان دهیم که مشکلات از همان نشأت می‌گیرد.
وی اضافه کرد: می‌دانم که همیشه نمی‌توانیم ببخشش داشته باشیم؛ اما اگر به آن دقت کنیم می‌بینیم که با بخشش زندگی بهتر می‌شود. شاید چون آدم پر اشتباهی هستم، می‌خواهم که بخشش هم ترویج پیدا کند.
این کارگردان درباره انتخاب بازیگران نیز گفت: من فکر کردم در فیلمی که فقط با ۶ نفر پیش می‌رود، بهتر است از بازیگرانی استفاده شود که مخاطب از پیش، با آنها آشنا هستند.
صحت تاکید کرد: من و ایمان صفایی کتاب حکمت‌های تائو یا به نام فرزانگی را بسیار دوست داشتیم. علت این که در این فیلم، از این کتاب استفاده شده، علاقه ما به این کتاب و فرزانگی است.
وی در پایان ادامه تاکید کرد: پایان این فیلم تلخ نیست؛ بلکه در کل پایان تلخ است، کدام پایانی را در زندگی سراغ دارید که شیرین باشد؟ با این وجود پایان «صبحانه با زرافه‌ها» تلخ نیست.
در ادامه برنامه، مهیار علیزاده آهنگساز «صبحانه با زرافه‌ها» اظهار داشت: سروش صحت و کارهای قبلی‌اش را بسیار دوست داشتم؛ فضای آثارش با دیگر فیلم و سریال‌ها متفاوت است؛ من هم دیر به این پروژه اضافه شدم و در زمان بسیار کم یعنی چهار روز فرصت داشتم تا کارم را انجام دهم و امیدوارم تا حدودی توانسته باشم کارم را درست انجام دهم.
خشایار موحدیان، تدوینگر این فیلم، عنوان کرد: در ابتدا می‌خواهم بگویم الهه ایزدی در تدوین این کار بسیار مؤثر بود، سلیقه من و سروش به هم نزدیک شده و سعی می‌کنیم به ریتمی برسیم که در ذهنمان است.
آرمان فیاض مدیر فیلمبرداری فیلم «صبحانه با زرافه‌ها» درباره تجربه حضور در این فیلم سینمایی توضیح داد و گفت: از زمانی که با سروش صحت کار کردم، دیگر کار کردن با دیگر کارگردانان دشوار شده است؛ او انسان بزرگی است و روح بزرگی دارد و باعث می‌شود تا نقاط تاریک درون ما روشن شود و در این مسیر من فقط راهی را رفتم که سروش صحت به من نشان می‌داد.
در ادامه برنامه، امیرحسین حداد طراح صحنه توضیح داد: جمله معروفی داریم که هر لوکیشنی باید روح داشته باشد و باید بگویم که سروش صحت آموزگار خوبی برایم بوده است. همان‌قدر که کار کردن در پشت‌صحنه با او به ما خوش می‌گذرد، سخت هم هست، چراکه پیدا کردن فضای ذهنی او بسیار دشوار است.
امین صفایی نویسنده فیلم «صبحانه با زرافه‌ها» درباره سروش صحت گفت: ۱۶ سال است که می‌نویسم و همه را از آقای صحت یاد گرفته‌ام. باید بگویم که زندگی‌ام را هم از او دارم.
احمدی، تهیه‌کننده فیلم نیز در ادامه بیان کرد: آرزوی من بود که اسمم کنار اسم سروش صحت قرار بگیرد. واسطه آشنایی ما پژمان جمشیدی بود؛ من مدت زیادی نیست که در این حوزه فعالیت می‌کنم ولی همیشه دوست داشتم که با سروش صحت کار کنم.
در ادامه این برنامه، پژمان جمشیدی بازیگر این فیلم از طریق تماس تلفنی به نشست خبری اضافه شد و گفت: ما همواره مدیون اصحاب رسانه هستیم. از این که نتوانستم خدمت شما برسم، عذر می‌خواهم زیرا سر فیلمبرداری سریال «زیرخاکی» هستم. نخستین کار من با سروش صحت در سریال پژمان بود و ورودم را به هنر مدیون ایشان هستم.
وی در ادامه افزود: دست اصحاب رسانه را می‌بوسم که با این حقوق ناچیز تا این ساعت می‌ایستند تا اخبار را پوشش دهند. از صمیم قلبم از همه اهالی رسانه ممنون هستم و مدیون‌تان هستم؛ چه زمانی که از من نقد کرده‌اید و چه زمانی که تعریف کرده‌اید.
کد خبر 725358منبع: ایمنا
کلیدواژه: صبحانه با زرافه ها فیلم صبحانه با زرافه ها فجر 42 جشنواره فجر ۴۲ فیلم های جشنواره فجر 42 جشنواره فیلم فجر 42 فیلم فجر 42 فجر پلاس شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق صبحانه با زرافه ها فیلم سینمایی من و ایمان سروش صحت
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۶۷۳۱۰۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
روزگار متفاوت زنان اراکی
روزنامه شرق نوشت: دیدار تیم‌های آلومینیوم اراک و پرسپولیس عصر روز گذشته در شرایطی به میزبانی اراکی‌ها برگزار شد که خبری از حضور تماشاگران زن در این ورزشگاه نبود. اراک که از ابتدای فصل تا پیش از این دیدار یکی از شهر‌های همیشه در صحنه برای ورود زنان به ورزشگاه بود، جدیدا با محدودیت‌هایی همراه شده است. این محدودیت مربوط به نامه چند روز قبل سازمان لیگ است که به طور رسمی عنوان کرده بود تا زمان برطرف‌شدن نواقص «زیرساخت»، اجازه ورود زنان اراکی به ورزشگاه داده نمی‌شود.
از آنجا که پیش‌از‌این، «زیرساخت» کاربرد‌های متفاوتی در این بحث پیدا کرده، بدیهی است که این مورد نمی‌تواند توجیه‌کننده واردنشدن زنان به ورزشگاه در اراک باشد. به نظر می‌رسد اصل داستان مربوط به اتفاقی است که در دیدار آلومینیوم اراک با استقلال در چارچوب رقابت‌های لیگ برتر رخ داد؛ دیداری که با برتری استقلالی‌ها به پایان رسید؛ ولی در انتهایش با ورود یک جیمی‌جامپ خانم و رفتن به سمت کاپیتان استقلال همراه شد. آن صحنه، به‌ویژه در آغوش کشیدن چندثانیه‌ای سیدحسین حسینی، باعث شد تا جنجال جدیدی شکل بگیرد.
کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال هم سریعا دست به کار شد و کاپیتان استقلال را ۳۰۰ میلیون تومان جریمه و سپس او را از همراهی تیمش در یک دیدار هم محروم کرد. از آنجا که حساسیت‌های به‌وجودآمده در این بخش زیاد شد، سازمان لیگ هم دست به کار شده و اجازه ورود مجدد زنان اراکی به ورزشگاه برای تماشای بازی را نداده است؛ پس بعید است که زیرساختی که از ابتدای فصل تا به الان مشکلی برای حضور زنان نداشته، یکباره در عرض چند روز دچار اشکال شود و مانع از حضور زنان شود.
محرومیت زنان اراکی از تماشای بازی روز گذشته در شرایطی رقم خورده که سازمان لیگ در اقدامی بحث‌برانگیز، زنان تبریزی را هم مجددا از ورود به ورزشگاه و دوباره به بهانه مهیا‌نبودن زیرساخت محروم کرده است. این اتفاق در حالی رخ داده که کلا زنان تبریزی در این فصل فقط یک بازی توانسته‌اند برای تماشای بازی تیم‌شان به ورزشگاه بروند و از ابتدا تا به الان از این امر محروم بوده‌اند. اگرچه هنوز دلیل چندان مشخصی برای این تصمیم در تبریز عنوان نشده؛ ولی محرومیت زنان اراکی بحث‌های متعددی را در پی داشته است.
بحث اصلی در‌این‌میان این است که آیا اصولا ورود یک جیمی‌جامپ به زمین مسابقه باید با محرومیت کلی تماشاگران همراه باشد یا خیر؟ بر کسی پوشیده نیست که فیفا و کنفدراسیون فوتبال آسیا با ارسال نامه‌هایی به فدراسیون فوتبال ایران خواستار حضور زنان در ورزشگاه شدند. این دو نهاد تأکید کرده‌اند که نه برای بازی‌های تیم ملی؛ بلکه برای همه بازی‌های لیگ برتر، حضور زنان در ورزشگاه الزامی است. امری که اگرچه ابتدا به صورت گزینشی رقم خورد؛ ولی رفته‌رفته با پیشتازی چند شهر به سمت بلیت‌فروشی هم رفت و زنان علاقه‌مند به فوتبال توانستند بعد از سال‌ها، به طور رسمی به ورزشگاه بروند.
فدراسیون فوتبال ایران در این مسیر به صورت قطره‌چکانی عمل کرد و رفته‌رفته تعداد ورزشگاه‌هایی را که زنان می‌توانستند در آن برای تماشای بازی بروند، بیشتر کرد. البته شهر‌های اصلی از‌جمله تهران، اصفهان و تبریز از این مقوله جدا ماندند که بعد‌ها با پافشاری بیشتر کنفدراسیون فوتبال آسیا، ورزشگاه آزادی هم به فهرست ورزشگاه‌هایی که زنان می‌توانند برای تماشای بازی‌های لیگ برتر به آن بروند، اضافه شد. گو اینکه محل استقرار زنان در این ورزشگاه به قدری نامناسب است که شأن حضور این قشرِ علاقه‌مند هرگز رعایت نشده است. درباره دو کلانشهر دیگر هم که ممنوعیت‌ها به قوت خود باقی است؛ در تبریز که دوباره ورود زنان به ورزشگاه ممنوع شده و در اصفهان که کلا اجازه ورود به آنها برای تماشای بازی‌های لیگ برتر داده نشده است.
به غیر از این مورد، در چند شهر دیگر از‌جمله همین اراک، از ابتدای فصل تاکنون زنان علاقه‌مند به فوتبال بدون هیچ مشکلی به ورزشگاه می‌رفتند که این مورد هم به‌تازگی با محدودیت‌هایی همراه شده است. مشخص نیست ممنوعیتی که گریبان زنان علاقه‌مند به فوتبال در اراک را گرفته، چه زمانی برداشته شود؛ ولی این پرسش ذهن بسیاری را درگیر کرده که چطور، با فرض انجام یک اشتباه از سوی یک فرد، تنبیهی گروهی در نظر گرفته می‌شود که مانع از حضور دیگر زنان اراکی در ورزشگاه می‌شود؟ آیا در این زمینه نمی‌شد برخورد بهتری با زنان شود و آنها را در این برهه از علاقه‌ای که به حضور در ورزشگاه نشان داده بودند، منع نکرد؟ آن‌هم در شرایطی که برای مسائلی بحث‌برانگیزتر که در ذهن مردم تأثیر بسیار عمیق‌تری دارد، برخورد متفاوتی شده است.
ضمن اینکه این مورد با توجه به حساسیت‌هایی که پیش‌از‌این از سوی نهاد‌های بین‌المللی فوتبال نشان داده شده، اهمیت وافری دارد و می‌تواند منجر به آماتور‌شدن لیگ فوتبال ایران شود. ابتدای همین فصل بود که انتشار نامه‌ای از مسئولان سازمان لیگ نشان داد در صورت راه‌نیافتن زنان به ورزشگاه، ای‌اف‌سی این اختیار را دارد تا مسابقات لیگ ایران را بی‌اعتبار جلوه داده و حتی مشکلاتی برای تیم ملی در پی داشته باشد. آیا بهتر نیست قبل از رسیدن به آن مرحله، مسئولان تصمیم مناسبی در این موارد اتخاذ کنند؟
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»